Marcel Duiveman (64) is eigenaar van de huisartsenpraktijk De Kolk in Almelo. Naast het praktijkhouderschap verricht hij nog allerlei nevenactiviteiten, onder meer in de gevangenis. Hij vertelt over de passie voor zijn vak, het ondernemerschap en de bijzondere werkplekken. “Pas als mensen mij een oude man vinden, stop ik.”
Hij is eigenaar van een praktijk met 8.000 patiënten en ruim dertig werknemers. Hij is medisch eindverantwoordelijk voor vijf locaties van de Travel Health Clinic, werkt als inrichtingsarts in de gevangenis en was tot voor hij forensisch arts in de regio. Duizendpoot Marcel Duiveman zit niet graag stil.
“Ik zie mijn werk niet als een acht-tot-vijf-baan”, zegt hij. “Ongetwijfeld dat er mensen zijn die denken dat het niet gezond kan zijn, zo veel met je werk bezig zijn. Maar voor mij maken die verschillende dingen het juist leuk. Ik krijg er energie van. Sommige mensen gaan in hun vrije tijd naar het voetbal, ik doe dit soort dingen.”
Psycholoog
Duiveman startte zijn loopbaan nog als psycholoog, maar begon op zijn 36ste aan de studie geneeskunde. “Het menselijk lichaam, het brein, de psychofarmaca, fysiologie: ik vind het allemaal interessant en wilde er continu meer over weten.”
Eenmaal werkzaam als huisarts ‘rolde’ hij in een maatschap, zette die praktijk vervolgens alleen voort en nam daarna twee keer een praktijk over. “Voor het gezondheidscentrum waarin we zitten, hebben we dit volume nodig. Deze omvang is niet per se een bewuste keuze, maar het ondernemerschap vind ik wel boeiend. Je bent meer dan een huisarts. Je kunt bijvoorbeeld echt wat betekenen voor het personeel. Ik zie mezelf wat dat betreft niet als een manager, maar ben ondersteunend aan de medewerkers.”
“Taakdifferentiatie vind ik ook één van de leukste dingen. Iedere medewerker is goed in bepaalde dingen. Zij krijgen bij ons de kans om zich daarin te ontwikkelen. Zo creëren we specialisten. Werknemers doen daardoor iets waar ze goed in zijn. En patiënten worden geholpen door iemand met net iets meer verstand van zaken.”
Forensisch arts
Het praktijkhouderschap biedt Duiveman bovendien de mogelijkheid om zijn werkweek zelf vorm te geven. Al langer benut hij de ruimte om activiteiten te doen naast het reguliere huisartsenwerk. Zo is hij medisch eindverantwoordelijk bij de GGD voor de vijf locaties van de Travel Health Clinic, die reizigersadvies en vaccinaties biedt.
En zijn hart gaat sneller kloppen van alles wat te maken heeft met justitie en politie. Zo deed hij van 2001 tot 2024 als forensisch arts de lijkschouwingen bij onnatuurlijk overlijden (of twijfels daarover) en gaf hij daar les over. “Dat werk speelt zich af op het snijvlak van geneeskunde en recht. Dat vind ik interessant. En ik vind het leuk om onderdeel te zijn van een groter, multidisciplinair team. Je hebt te maken met de officier van justitie, politiemensen, andere artsen en rechercheurs. Samen probeer je het complete plaatje in beeld te krijgen.”
Je kunt ingeschakeld worden na een verkeersongeluk, maar ook na een moord. “Je weet nooit wat je te wachten staat en maakt bijzondere dingen mee. Maar ik heb nooit last gehad van bepaalde situaties. Ik vond het alleen moeilijk om naar een overleden collega te gaan. Dat raakte mij echt persoonlijk.”
Huisarts in de gevangenis
Het werk als forensisch arts leidde Duiveman ook al snel naar een ander bijzonder werkterrein: de gevangenis. Na een opleiding tot inrichtingsarts is hij al langer verantwoordelijk voor de zorg voor gedetineerden in de penitentiaire inrichting in Almelo. Samen met een andere huisarts houdt hij drie ochtenden een spreekuur en 24/7 is hij samen met een aantal collega’s oproepbaar.
“Gedetineerden zijn een specifieke doelgroep. Verslavingen komen veel voor. Net als psychiatrische problemen. Ook daar moet je dus veel van weten. En het vraagt om een andere manier van werken. Je eigen veiligheid en die van anderen speelt een grote rol. En voordat je bijvoorbeeld iemand naar een ziekenhuis verwijst, moet er eerst van alles geregeld worden. Je mag ook niet delen met je patiënt wannéér die naar het ziekenhuis gaat.”
Hij helpt mensen die maanden vastzitten, maar ook langdurig gedetineerden. “In de gevangenis krijg je een andere kant van de samenleving te zien. Het is bijzonder om te ervaren hoe die mensen leven, denken en wat ze voelen. In een gevangenis verblijven, wachten op een veroordeling, het doet heel veel met een mens. Op een bepaalde manier probeer ik ze daarom ook steun te geven.”
Pensioen?
Op verzoek van zijn vrouw heeft Duiveman inmiddels wel een beetje gas teruggenomen en is hij gestopt als forensisch arts. Maar stoppen en leven als pensionado? Daar moet hij niet aan denken. “Ik vind het vak veel te leuk. Ik heb wel tegen de assistentes gezegd, dat ze mij moeten waarschuwen als ze vinden dat ik binnenkom als een oude man. Dan wordt het tijd om te stoppen.”
