Sinds dit jaar is Kim Morsink-Rodijk praktijkhouder in Wierden. Ze voegde zich bij de praktijk van Marieke Vloedbeld en voert haar vak nu uit zoals ze het altijd voor ogen had: met aandacht voor de mens als geheel en het ontwikkelen van een bijzondere band met patiënten. “Er zit soms een hele geschiedenis in één zin.”
Kim Morsink-Rodijk (35) had het lef om de sprong te wagen. Ook al heeft ze
twee jonge kinderen. Vanaf begin 2023 is de huisarts praktijkhouder in Wierden. En dat betekent dat er sindsdien bij haar werk meer komt kijken dan het zien van patiënten.
“Je houdt je bezig met werkgeverschap, samenwerkingsverbanden zoals de hagro, ict-systemen en er is een hoop administratie. Er komt dus bij vlagen veel op je af, maar je leidt dan ook een organisatie en dat brengt verantwoordelijkheid met zich mee.”
Kersvers praktijkhouder
Kim sloot zich aan bij de praktijk van Marieke Vloedbeld, en samen zijn ze verdergegaan onder de naam MedZorg huisartsen. Kim en Marieke runnen hun praktijk met drie assistentes, twee poh’s somatiek/ouderen, een poh-ggz, een poh-ggz jeugd vanuit de gemeente en een praktijkmanager. Ze zitten in een gezondheidscentrum met naast twee huisartsenpraktijken ook verloskundigen, fysiotherapie, een psycholoog, een podotherapeut, een huidtherapeute, een diëtiste én unilabs.
“We kunnen onze patiënten daardoor veel bieden. Soms heb ik bijvoorbeeld een gezamenlijk spreekuur met de fysiotherapeut, omdat we voor een paar patiënten twijfelen wat het beste is. Dan gaan we samen kijken hoe het verder moet. Dat soort dingen maken het werk extra leuk.”
Binding met patiënten
Drie jaar geleden begon Kim als waarnemer in de praktijk in Wierden. Voor ze praktijkhouder werd, had ze met veel mensen dus al een band opgebouwd. “Laatst kwam er bij onze coassistent een vrouw op consult vanwege haar urineweginfectie. Zij wilde eerst graag even kwijt dat het de laatste tijd een stuk beter met haar ging. Die informatie zei de coassistent niet zo veel, maar ik weet hoe ellendig die vrouw zich heeft gevoeld. In dat ene zinnetje zit die hele geschiedenis en ik ben dan zo blij voor haar dat haar klachten zijn verminderd.”
Die binding met mensen is één van de redenen dat Kim ooit besloot te vertrekken uit het ziekenhuis en voor het huisartsenvak koos. “Ergens wist ik het sinds het derde jaar van mijn studie geneeskunde al. Mijn vader overleed dat jaar aan darmkanker. Wat de huisarts toen voor ons heeft gedaan, dát is waarom ik dokter wilde worden. Ik had het gevoel dat hij met ons meestreed, hij hielp ons een weg te banen in het enorme zorglandschap en hij kon ons geruststellen. Hij kende ons.”
Van waarnemer naar praktijkhouder
Kim weet dat het als huisarts beangstigend kan zijn om de stap naar praktijkhouder te zetten. Als bestuurder van de Wagro vertegenwoordigde zij de waarnemers in de stuurgroep continuïteit, waar ook bestuursleden van THOON en FEA, de regionaal directeur van Menzis en vertegenwoordigers uit het sociaal domein aanwezig waren. “We bespraken daar hoe we de huisartsenzorg goed in stand kunnen houden. Soms vroeg ik me wel af: wil ik in dit klimaat praktijkhouder worden?”
“Er werd best veel geklaagd over de werkdruk, administratie en dienstlast als praktijkhouder. En dat er een wij-zij cultuur heerste tussen de praktijkhouders en de niet-praktijkhouders. Als wagro-bestuur hebben we samen met het nieuwe HZT-bestuur [samengesteld bestuur van Thoon en FEA, red.] de verbinding gezocht. Als bestuurder van de wagro kreeg ik het gevoel dat ik mijn stem kon laten horen voor een groep (de waarnemers) die vrij onzichtbaar was, maar wel een groot deel uitmaakt van het totaal aantal huisartsen in de regio.”
Kim raadt alle waarnemers die twijfelen aan om de stap naar praktijkhouder te zetten. Naast het leiden van een organisatie biedt het namelijk ook meer ruimte voor professionele ontwikkeling. Zo is Kim nu bezig met een echocursus, iets wat ze als waarnemer waarschijnlijk nooit had gedaan. “Want het kost hartstikke veel geld. Maar nu ik een eigen praktijk heb, weet ik dat dat zich terug gaat verdienen met de echo’s die ik hier ga maken. Én het draagt bij aan mijn werkplezier en de kwaliteit van zorg voor onze patiënten.”
Zoek een maatje
Haar belangrijkste tip als je overweegt praktijkhouder te worden? “Zoek een maatje, iemand die goed bij je past. Marieke en ik hebben dezelfde visie op het vak en de toekomst. En zij begrijpt dat ik op het moment iets minder flexibel ben dan zij, omdat ik twee jonge kinderen heb. We hebben dat soort dingen uitgebreid besproken samen, daardoor weten we dat we op één lijn zitten. Verder helpt het natuurlijk dat Marieke al een goed geoliede praktijk had, en ik het geluk had dat ik daar bij kon komen.”
Kortom, ga ervoor, zegt Kim. “Heb het lef om de uitdaging aan te gaan, want het is het waard.”
