Guy Oehlen verhuisde eind vorig jaar van Nijmegen naar Twente. Zijn eerste kennismaking met de regio bevalt goed, vooral vanwege de relaxte sfeer en de behulpzame Tukkers. Op termijn hoopt de geboren Limburger hier dan ook praktijkhouder te worden. “Langzaamaan begint het te kriebelen.”
Mensen die niet om de hete brei heen draaien, maar zeggen waar het op staat. En die niet bij de eerste de beste scheet die dwarszit de huisarts bellen, maar pas langskomen als het menens is.
Guy Oehlen (36) woont pas een paar maanden in Twente, maar tijdens zijn eerste waarnemingsopdracht in Den Ham heeft de huisarts op een mooie manier kennisgemaakt met de mensen, de cultuur en mentaliteit in de regio. “En dan is de omgeving ook nog eens prachtig. Ik kijk heel erg uit naar het voorjaar, als de zon gaat schijnen. Dan schijnt Twente op haar mooist te zijn.”
Nieuw avontuur
Guy (spreek uit als: Gie) vertelt met een brede glimlach over het nieuwe avontuur dat hij met zijn vrouw Carlijn en hun twee jonge zoons is aangegaan. Begin november verhuisden ze van Nijmegen naar Almelo, vanwege Carlijns nieuwe baan als neuroloog bij Ziekenhuisgroep Twente (ZGT). Als huisarts wist Guy dat hij overal aan de slag kan en dus zou hij gaan werken waar het sollicitatieproces van zijn vrouw hem bracht.
“Mijn eerste waarnemingsperiode in Den Ham was hartstikke leuk. Het is echt een plattelandsdorp. Iedereen kent elkaar. En wat mij opviel: dat de houding van ‘doe maar gewoon’ en ‘niet zeuren’ er ook voor zorgt dat mensen vaak pas bij de huisarts komen als het al weken niet goed gaat. En zelfs dan verontschuldigen ze zich nog als ze bellen.”
Behulpzaam Twente
Nuchter, relaxed en recht voor z’n raap. Dat is hoe de Guy de Twentenaren tot nu toe ervaart. “De sfeer is wat minder gehaast dan in Nijmegen. Dat vind ik heel fijn. Patiënten zijn geduldiger en met collega’s is het fijn samenwerken. Ik merk ook dat ik van alle kanten al hulp aangeboden krijg. Van nieuwe collega’s, van kennissen van mijn Twentse schoonfamilie, eigenlijk van iedereen die ik tegenkom.”
Het is het soort persoonlijk contact waar Guy blij van wordt en wat ook de hoofdreden is dat hij voor het huisartsenvak koos. “In het ziekenhuis is de cultuur toch wat anders, wat competitiever en hiërarchisch. Voor mijn coschappen in de huisartsgeneeskunde kwam ik terecht bij een praktijk in Arnhem, bij een hele leuke man. Ik vond hem een beetje een hippie, hij reed rond in een afgetrapte Duitse wagen. Hij was heel rustig en vrij, liet me veel doen en gaf mij vertrouwen. Hij gaf me het definitieve zetje richting de huisartsopleiding.”
Toekomstig praktijkhouder
De komende tijd zal Guy als waarnemer bij meerdere huisartsenpraktijken aan de slag gaan. Een goede manier om kennis te maken met de omgeving, maar uiteindelijk hoopt hij meer vastigheid te vinden. “Ik heb altijd gezegd dat het me tof lijkt om praktijkhouder te worden. Het begint langzaamaan te kriebelen. Inmiddels ben ik zeven jaar waarnemer. Het liefst zou ik eerst een paar jaar als vaste waarnemer bij een praktijk werken en dan geleidelijk toewerken naar overname van die praktijk.”
Een mooi toekomstbeeld, maar eerst nog even settelen in zijn nieuwe omgeving. “De komende tijd komen eerst nog heel veel vrienden en familie langs om ons nieuwe huis te bekijken. Maar ik wil natuurlijk ook vast beginnen met het opbouwen van een sociaal netwerk hier. Ik hoop bijvoorbeeld op een leuk tennisteam, want dat heb ik altijd heel fanatiek gedaan. Lekker trainen en wedstrijden spelen en dan komt het allemaal wel met de leuke contacten. Daar heb ik alle vertrouwen in.”
