De huisartsenzorg staat onder druk en dat leidt geregeld tot negatieve berichtgeving. Huisarts Coen Kerbert uit Lonneker laat zien dat het ook anders kan. Na een intensieve zoektocht vond hij twee jonge opvolgers voor zijn praktijk. Een positief tegengeluid.
Honderden Enschedeërs zitten nog altijd zonder huisarts. Voor huisartsen die willen stoppen, is het verrekte lastig een opvolger te vinden. En dan zijn er nog grote commerciële ketens als Co-Med en Centric Health die praktijken overnemen. Er is weinig reden voor een jubelstemming, zou je denken. „Maar juist in deze tijd moeten we ook de positieve kant belichten”, zegt huisarts David Landsheer (37). „Want ook die is er.”
Enorme stap
Samen met zijn partner Frederike van Landschoot (35) nam hij deze maand de huisartsenpraktijk van Coen Kerbert in Lonneker over. Een echte dorpspraktijk met bijna vierduizend patiënten. Voor een relatief jong stel een enorme stap.
Al met al ben ik al wel tien jaar bezig met deze overname
Coen Kerbert, huisarts
Dat zo’n overname niet van de ene op de andere dag is geregeld, wordt al snel duidelijk. „Je kunt als huisarts niet even beslissen dat je over een half jaar graag wilt stoppen”, zegt Coen Kerbert.
Ontzettend jammer vinden ze het dat hun vak de laatste jaren zo negatief in het nieuws komt. Daarom: wat we volgens deze huisartsen met z’n allen vooral niet moeten vergeten.
1. Het is nog steeds een prachtig vak
1 april 1989. Coen Kerbert opent in Lonneker een huisartsenpraktijk aan huis. „Toen moest je nog solliciteren bij de gemeente”, herinnert de huisarts zich. Het was de tijd van de oude groene kaarten met patiënteninformatie, de tijd van het ziekenfonds en particuliere verzekeringen en van de portofoon. „Ik begon met één assistente, Ilona. Zij werkt hier ook nog steeds.” Nu staan er wel negen medewerkers op de loonlijst.
Ja, er is ontzettend veel veranderd. Maar als Coen Kerbert terugkijkt op de afgelopen 35 jaar als huisarts, dan komt hij nog altijd tot dezelfde conclusie: „Het is en blijft een prachtig vak. Dichterbij de mensen kom je niet. Ook als mens heb ik ontzettend veel van mijn patiënten geleerd. Wat hebben we hier in Lonneker toch verdomd veel met elkaar meegemaakt.”
Kerbert is niet helemaal onbevooroordeeld, maar zegt: „Ik vind dit een van de mooiste praktijken van Enschede. Je kent de mensen hier goed, je bent echt onderdeel van een gemeenschap.” Dat gevoel heeft hij als huisartsopleider ook altijd proberen over te brengen op de volgende generatie. En dat is gelukt. „Ik blijf als huisarts bijspringen wanneer dat nodig is, maar ik heb er absoluut geen moeite mee een stap terug te doen. Het is goed voor mezelf en ook voor de praktijk.”
2. Jonge huisartsen willen wel degelijk een praktijk overnemen
Huisartsen David Landsheer en Frederike van Landschoot groeiden allebei op in een dorp. Hij in het Friese Oudemirdum, zij in Denekamp. Een echte verrassing is het niet dat ze in Lonneker zijn beland. Landsheer: „Het contact is laagdrempelig. Je kunt ook heel open en direct zijn. Je maakt hier nog echt samen een behandelplan.”
Er wordt weleens geklaagd dat jonge huisartsen geen eigen praktijk meer willen, maar veel liever als zzp’er aan de slag gaan. Minder verantwoordelijkheden, meer vrije tijd en ook dat verdient goed. Het stel benadrukt juist dat er nog wel degelijk praktijken worden overgenomen.
Zo nam Sleyman Basous de praktijk van Rob Bonfrer op het Hogeland over. En namen in de Wesselerbrink de huisartsen Lisette van den Hende en Niek van Regteren het stokje over van Marco Ros en Chris Machiels. „In Enschede hebben we veel jonge huisartsen”, constateert Van Landschoot.
„Zo’n overname kost veel tijd en energie, maar dat is het zeker waard. Het geeft je als huisarts veel kansen. Dit is nu van ons en zo gaan we het samen doen. Dat gevoel heb ik als waarnemer nooit gehad.”
Dit is nu van ons en zo gaan we het doen. Dat gevoel heb ik als waarnemer nooit gehad
Frederike van Landschoot, huisarts
3. Er is nog persoonlijke zorg voor patiënten
De 24/7-dokter bestaat niet meer. Waar Coen Kerbert er 35 jaar geleden vrijwel alleen voor stond, heeft de nieuwe generatie huisartsen een veel groter vangnet. Van Landschoot: „We doen het in Enschede nooit alleen. Samen met andere huisartsen zorg je voor de continuïteit van de zorg.” Diensten worden verdeeld, bij ziekte of verlof help je je collega en ook bijscholing gebeurt vaak in gezamenlijkheid. En dat vermindert de druk voor nieuwe praktijkhouders en zorgt ervoor dat patiënten altijd ergens terechtkunnen.
Of Coen Kerbert het werk gaat missen? „Nee, het is goed geweest. Op de achtergrond was er altijd een verstoorde gemoedsrust”, vertelt de huisarts. Gaat het wel goed met die patiënt? Hoe zal dit aflopen? „Dat dat gevoel er straks niet meer is, dat is fijn.”
Bron: Tubantia (zie hier)